nacpanaasoup - Loforo

2020-11-01 · 3502 views · 1 like · 6 reposts

Czasami nie dostrzegamy pewnych rzeczy, dopóki nie zacznie nam ich brakować. Coś, co pozornie wydaje się doskonałe lub pożądane ponad wszystko, nagle okazuje się nieistotne, a to, co uważaliśmy za oczywistość, za stale obecne w naszym życiu, nagle gdzieś znika. I dopiero wtedy odczuwamy brak, wyrwę w sercu.

— Augusta Docher

Mamy nowy dzień. Spróbujmy się nie posypać. Zmierzmy się ze światem.

— “After life”

Czasami potrzebujemy samotności, żeby przetrawić pewne sprawy, przegryźć je w sobie, przemielić i przeżuć, nieraz aż do mdłości. Ale kiedyś nadchodzi właściwy czas i trzeba wyjść z mrocznej jaskini, z tego cholernego gówna, w którym tkwiliśmy, i poszukać kogoś kto nas pokocha, trzeba być z kimś, bo przecież jesteśmy tylko ludźmi, nie mamy siły Boga, żeby radzić sobie samemu. Wszyscy kogoś potrzebujemy.

— Augusta Docher

Najtrudniej jest uciec przed samym sobą. Choćbyś nie wiem jak szybko biegła, i tak w najlepszym wypadku zobaczysz własne plecy.

— Augusta Docher

Ludzie się kłócą, nienawidzą, obrażają. Ludzie się nie odzywają, nie spotykają, z czasem nawet zapominają. Ludzie odwracają się plecami, krytykują, nie szanują. Ludzie tęsknią. Tak, tęsknią. Płaczą po nocach albo rozmyślają. Ludzie kochają. I nienawidzą. Jednocześnie. Ludzie nie potrafią przyjść do siebie i porozmawiać. Nie wiedzą, że tym, co teraz robią, marnują czas. Ludzie są głupi, zawistni. Niektórzy są tak bardzo zawzięci, że nie odpuszczą, nie pozwolą sobie na rozmowę, na gest, na chwilę dotyku. Czasami ludźmi steruje drugi człowiek, który nie pozwala, nie dopuszcza, nienawidzi bardziej. Ludzie nie potrafią zdecydować sami, sercem, dobrem. W ludziach ta samotność, ten ból, ta tęsknota pęka od środka. Ludzie cierpią. Tak, cierpią. Od braku kontaktu, od ciszy, od życia tylko wspomnieniami. Ludzie chcą, wierzą, marzą. Ale ludziom brakuje odwagi. Na wyciągnięcie ręki. Na przytulenie się. Na uśmiech. Na spojrzenie. Na rozmowę. Na krótkie: cześć, tęskniłem, wypijemy razem kawę albo ulepimy bałwana? Ludzie czekają. Na siebie nawzajem. Na odbudowanie utraconej relacji. Na nadrobienie straconych lat. Ludzie nie szanują, siebie nawzajem i czasu, jaki przecieka im przez palce. Ludzie nie myślą. O przyszłości, o tym, co nadejdzie, co ich czeka. Ludźmi kieruje przeszłość, to, co wydarzyło się kiedyś. Ludzie pozwalają by decydował za nich czas, ten utracony, bo ten, który ma nadejść nigdy nie nadejdzie. Ludzie na to nie pozwolą. Będą siedzieć, płakać, rwać sobie włosy z głowy. Ludziom z bólu będzie pękać serce. Ale nie przyjdą, nie porozmawiają, nie uratują czasu, który nadchodzi. Ludzie są obojętni, jest im wszystko jedno, mają to gdzieś. Nie bądź tym człowiekiem, nigdy nie doprowadź do tego, by stać się właśnie takim człowiekiem. Usiądź, złap za rękę i zacznij. Rozmowę, spotkanie, spojrzenie. Bądź tym pierwszym. Nie bohaterem, nie tym, który pierwszy wyciąga rękę, bo musi, bo tak jest zawsze, bo to jego kolej, bo jest mniej uparty. Nie. Bądź tym człowiekiem, bo tego właśnie chcesz, bo ta relacja jest ważniejsza, coś dla ciebie znaczy, bo ci zależy. Bądź właśnie taką osobą, której zależy. I która nie odpuści. Pal licho przeszłość. Jej już nie ma. I nie będzie. I spiesz się, bo czas nie zawsze ludziom sprzyja. Możesz nie zdążyć, a później będziesz tylko żałował i pluł sobie w brodę. Nie doprowadź do tego, bo później nigdy nie będziesz potrafił wybaczyć samemu sobie. Nigdy. Read More »

Mówią, że przeznaczeni zawsze odnajdują drogę do siebie. Mówią, że dusza dzieli się na dwie części i żyje w dwóch przeznaczonych sobie sercach, przyciągając je do siebie. Mówią, że prawdziwa miłość nie może być nieodwzajemniona. Ja sądzę, że dusza może być opuszczona. Przeznaczeni mogą się minąć. A miłość nieodwzajemniona pozostaje taka zbyt często. Nie oznacza to, że nie wierzę w przeznaczenie. Dręczy mnie tylko jedno pytanie. Co, jeśli jestem przeznaczona komuś, kto nie jest przeznaczony mnie?

— I.M. Darkss

Każdy popełnia błędy, każdy ma prawo do wybaczenia i szansy naprawienia szkód.

— Augusta Docher

Czasami życie musi człowieka przeczołgać, aby go wzmocnić, aby dać mu siły do dalszych zmagań z rzeczywistością, z tym wszystkim, co jeszcze go spotka.

— Augusta Docher

Nie wszyscy chcą ci dokuczyć. Większość ludzi jest w porządku, ale miewa gorsze dni. Nigdzie nie pasują albo walczą o przetrwanie. Dobrym ludziom zdarzają się złe rzeczy i na odwrót. Czasem to niczyja wina.

— "After Life"

A kiedy mi go brakuje, to robię wszystko, żeby poczuć się tak, jakby był tuż obok. Mecz włączam, wie Pani, nawet jak siedzę w pokoju obok i książkę czytam, to włączam telewizor, który stoi w innym pomieszczeniu na kanał sportowy i to gdzieś leci w tle, a ja się czuję tak, jakby to on tam siedział na tej kanapie, i jakby oglądał ten mecz, jak za każdym razem. Albo piwo kupuję i wkładam do lodówki, i jak ją czasami otwieram, to czuję się jak w domu, z nim. Herbatę w dwóch kubkach robię i dwie kanapki. A czasami to złapię się na tym, że już zaczynam "a dzisiaj w pracy..", a później uświadamiam sobie, że nie ma dla kogo, że nikt nie słucha, a ja i tak kończę. I jego żel pod prysznic używam, czasami gdzieś sobie go wyleję, a później wchodzę do łazienki i czuję, że on tam przed chwilą był, że nie ma innej opcji. O, i whiskey wącham, nienawidzę, ale wącham, bo on je tak lubił, a ja zawsze mu mówiłam, że przecież to śmierdzi, że jak można to pić, a teraz to i bym się z nim napiła. Och, powiem Pani, że to trzeba doceniać, bo kiedyś nadejdzie taki dzień, że człowiek żałuje, a potem jest już za późno. Potem można tylko wzdychać. Niech Pani nie wzdycha, tylko docenia zawczasu, tę codzienność, te rzucone w progu buty i niedomkniętą szafkę, niech Pani proszę docenia. Read More »

Nic nie cieszy, jeśli tego nie dzielimy.

— “After Life”

Nie sposób skąpić kolejnych szans, gdy kogoś kochasz. I choć rozsądek podpowiada, że to głupie, że będziesz cierpieć, że znów spotka cie rozczarowanie, póki kogoś kochasz, twoje serce nie potrafi skapitulować.

— Augusta Docher