- Czasami wystarczy chwila, a czasem będzie to bardziej czasochłonny proces. Myślę, że przede wszystkim trzeba kogoś dobrze poznać i trzeba tego człowieka na początku mocno polubić. Dopiero później zaczynamy myśleć o nim w nieco innym kontekście, wyobrażamy go sobie, jako naszego partnera, męża, towarzysza życia i to wyobrażenie zaczyna nam się podobać. Później dociera do nas, że bez tej osoby wszystko byłoby już zupełnie inne i zaczynamy zastanawiać się, jak dotychczas udało się nam przeżyć każdy dzień bez towarzystwa tego właśnie człowieka. Wtedy dociera do nas, że zaczęło nam zależeć i że chyba kochamy tego człowieka, bo jak inaczej wytłumaczyć to, że z nim wszystko wydaje się być lepsze, ciekawsze, bardziej do zniesienia?