Ludzie się kłócą, nienawidzą, obrażają. Ludzie się nie odzywają, nie spotykają, z czasem nawet zapominają. Ludzie odwracają się plecami, krytykują, nie szanują. Ludzie tęsknią. Tak, tęsknią. Płaczą po nocach albo rozmyślają. Ludzie kochają. I nienawidzą. Jednocześnie. Ludzie nie potrafią przyjść do siebie i porozmawiać. Nie wiedzą, że tym, co teraz robią, marnują czas. Ludzie są głupi, zawistni. Niektórzy są tak bardzo zawzięci, że nie odpuszczą, nie pozwolą sobie na rozmowę, na gest, na chwilę dotyku. Czasami ludźmi steruje drugi człowiek, który nie pozwala, nie dopuszcza, nienawidzi bardziej. Ludzie nie potrafią zdecydować sami, sercem, dobrem. W ludziach ta samotność, ten ból, ta tęsknota pęka od środka. Ludzie cierpią. Tak, cierpią. Od braku kontaktu, od ciszy, od życia tylko wspomnieniami. Ludzie chcą, wierzą, marzą. Ale ludziom brakuje odwagi. Na wyciągnięcie ręki. Na przytulenie się. Na uśmiech. Na spojrzenie. Na rozmowę. Na krótkie: cześć, tęskniłem, wypijemy razem kawę albo ulepimy bałwana? Ludzie czekają. Na siebie nawzajem. Na odbudowanie utraconej relacji. Na nadrobienie straconych lat. Ludzie nie szanują, siebie nawzajem i czasu, jaki przecieka im przez palce. Ludzie nie myślą. O przyszłości, o tym, co nadejdzie, co ich czeka. Ludźmi kieruje przeszłość, to, co wydarzyło się kiedyś. Ludzie pozwalają by decydował za nich czas, ten utracony, bo ten, który ma nadejść nigdy nie nadejdzie. Ludzie na to nie pozwolą. Będą siedzieć, płakać, rwać sobie włosy z głowy. Ludziom z bólu będzie pękać serce. Ale nie przyjdą, nie porozmawiają, nie uratują czasu, który nadchodzi. Ludzie są obojętni, jest im wszystko jedno, mają to gdzieś. Nie bądź tym człowiekiem, nigdy nie doprowadź do tego, by stać się właśnie takim człowiekiem. Usiądź, złap za rękę i zacznij. Rozmowę, spotkanie, spojrzenie. Bądź tym pierwszym. Nie bohaterem, nie tym, który pierwszy wyciąga rękę, bo musi, bo tak jest zawsze, bo to jego kolej, bo jest mniej uparty. Nie. Bądź tym człowiekiem, bo tego właśnie chcesz, bo ta relacja jest ważniejsza, coś dla ciebie znaczy, bo ci zależy. Bądź właśnie taką osobą, której zależy. I która nie odpuści. Pal licho przeszłość. Jej już nie ma. I nie będzie. I spiesz się, bo czas nie zawsze ludziom sprzyja. Możesz nie zdążyć, a później będziesz tylko żałował i pluł sobie w brodę. Nie doprowadź do tego, bo później nigdy nie będziesz potrafił wybaczyć samemu sobie. Nigdy.
— nacpanaasoup
